Baby blues, czyli smutek poporodowy to stan, który dotyka wielu kobiet po urodzeniu dziecka i trwa zazwyczaj około 10 dni. Jeśli nie mija, upewnij się, czy nie zmagasz się już z depresją poporodową
Baby blues jest stanem fizjologicznym i pojawia się 2-3 dni po porodzie w wyniku wahań hormonalnych. Na pogorszenie nastroju wpływ mogą mieć też czynniki psychologiczne, wynikające z faktu, że opieka nad dzieckiem wiąże się z wieloma nowymi obowiązkami, na które nie zawsze młoda mama jest przygotowana.
Objawami smutku poporodowego mogą być:
- nadmierna płaczliwość
- gwałtowne zmiany nastroju
- drażliwość
- smutek, przygnębienie, pesymizm
- lęk, niepokój
- problemy ze snem
- spadek apetytu
- zmęczenie.
O objawach baby blues warto powiedzieć lekarzowi lub położnej. Powinni udzielić Ci informacji na temat charakteru tej dolegliwości i sposobów radzenia sobie z nią. Mogą Ci również przekazać kontakt do poradni specjalistycznej w sytuacji, gdyby Twój nastrój się nie polepszył.
Baby blues mija zazwyczaj samoistnie po ok. 2 tygodniach wraz z powrotem do równowagi hormonalnej. To najistotniejsza cecha odróżniająca ten stan od depresji poporodowej.
Czym jest depresja poporodowa
W odróżnieniu od baby blues depresja poporodowa to choroba, której podłożem są nie tylko hormony, choć ich wahania też mają na nią wpływ. Rozwój tej choroby związany jest z czynnikami genetycznymi, zdrowotnymi oraz psychologicznymi i społecznymi. Przypadłość ta może rozwinąć się dopiero w ciągu roku po porodzie, a nawet później. Do czynników ryzyka można zaliczyć m.in.:
- występowanie depresji w rodzinie
- stany depresyjne w przeszłości
- wystąpienie baby blues po porodzie
- trudną sytuację życiową, problemy finansowe
- problemy rodzinne
- wcześniejsze poronienie lub śmierć dziecka
- komplikacje w trakcie ciąży/porodu
- problemy z laktacją
- przeciążenie nowymi obowiązkami (zmęczenie psychiczne i fizyczne)
- lęk przed wejściem w nową rolę.
Objawy depresji poporodowej
Depresja poporodowa wymaga pomocy lekarza. Do najczęstszych objawów należą:
- zły nastrój trwający powyżej kilkunastu dni
- smutek i płaczliwość
- podenerwowanie i rozdrażnienie
- lęki, wynikające m.in. z troski o zdrowie i bezpieczeństwo dziecka
- natrętne, negatywne myśli, obwinianie się
- poczucie bezradności
- brak entuzjazmu do opieki nad dzieckiem
- trudność w podejmowaniu prostych codziennych decyzji (np. czy wyjść na spacer, jak ubrać dziecko)
- zmęczenie i zaniedbywanie się
- brak apetytu lub kompulsywne jedzenie
- trudności ze snem, powodujące niedostosowanie do rytmu dobowego dziecka
- skupianie się na negatywnych zmianach w swoim ciele związanych z porodem.
Jeśli zaobserwujesz u siebie takie objawy, zgłoś się do lekarza POZ lub psychiatry, do których nie potrzebujesz skierowania.